Oko berg

De Oko berg was even een flinke beproeving. Drie uur door het bos. Dankzij de aanwijzing van de gids de muffe geur van brulapen en stekelvarken geroken, sporen van Pingo de boszwijn, poep van de jaguar en een dood schildpad die door die jaguar opgegeten is. En nog veel meer, zoveel dat ik het niet meer kan onthouden.

Half uur stevig klimmen waar de aanwezige lianen en wortels handig van pas komt. Eindelijk een half uur pauze en genieten van het uitzicht, Er zijn aardig wat kostgrondjes in de verte langs de rivier waar rook opstijgt. Branden als voorbereiding voor het planten van gewassen. De weg terug duurt iets minder dan drie uur. Mijn knikkende knieën op het eind geven me het seintje dat ik net niet over de limiet ben gegaan. Hoera!