Brokopondo

Een vogel wekt me: “iwekio”, “iwekio”, “iwekio” zingt hij. Goedemorgen kleine vogel, denk ik al groetend terug. In de verte vult de jungle zich met de machtige galm van de brulaap. Rollend over de boomtoppen gaat het gebrul naar de groep op het volgende eiland. Er zijn er wel drie in competitie die hun aanwezigheid op het stuwmeer bekend maken. Langzaam begint de zon vat te krijgen op het ochtendgloren. Schimmige silhouetten van dode bomen steken uit het water. Een paar vogeltjes zijn al met het ontbijt bezig: een lekker visje zoals iedere ochtend staat op het menu. Na een kwartier wordt het stil in de jungle. De zon is herboren en binnen een paar minuten na de eerste tekenen van leven staat hij fier als een ronde schijf de laatste verkleuringen aan het hemelgewelf af te schudden. De dag is begonnen.