Management De term manager en directeur wordt door elkaar gebruikt merk ik. Ook in Nederland worden die termen door elkaar gebruikt. Een directeur staat voor mij als een persoon die richting geeft aan een bedrijf. Het bewaken en eventueel aanpassen van de missie en doelen hoort daarbij. De manager zit op uitvoerend niveau en bewaakt […]
Apoera Op weg naar Apoera met een paar inheemse nederzettingen bedenk ik me “Eerst nog naar het spoorwegstation” waar ik vaag over gehoord had. De bouw van een spoorlijn en station is een megaproject bedoeld om de bauxiet streek bij Apoera te gaan ontwikkelen. De bauxiet prijs daalde waardoor het spoorproject stopte en schertsend “Het
Vogelparadijs Vele rustiek aandoende plekken in het oerwoud bekeken. Ieder met zijn eigen kenmerken. Aanbeland bij de Blanche Marie I en II stroomversnellingen vind ik naast de twee sulas een waar vogelparadijs. Veren die zich alle kleuren van de regenboog toegeëigend hebben. Snavels in alle denkbare vormen en grootte met ieder ook weer een keus
Bospad De maan is net onder de westelijke horizon verdwenen. Een strak wateroppervlak zo vroeg in de windstille ochtend. Zachtjes glijdt de korjaal door de donkere ochtend met de rivierstroom mee. Een luxe kopje koffie in de hand. Een haan kraait bij het benedenstrooms passeren van een hutje bij een kostgrond. Een cicade laat zo
Majesteit Midden in het oerwoud heeft zich, dankzij de eon beukende weer- en windgoden, een dikke steenpuist van graniet gevormd. De puist ontleent zijn naam aan éne meneer Voltz uit Duitsland. Vanaf de oever een kilometer of 9 heen met een vette klim van rond de 300 meter. De realisatie van de enorme uitgestrektheid van
Coppename On the road Again, een country en western liedje van Willy Nelson, tergt mijn brein als we Paramaribo verlaten en iets voorbij Zanderij de rode bauxietweg opduiken. Dezelfde route als 40 jaar geleden richting het CELOS bosbouw experiment, nabij de Kabo kreek. Helaas herken ik niks van de weg van toen. Er is dan
Goudmijnen Een spannende dag met een wandeling door de goudvelden bij Brownsberg staat me te wachten. Stevige wandelschoenen aandoen en niet die slippertjes, wordt me aangeraden. Met enig tegenzin, immers ik loop al een maand op die flipflops, hou ik me aan het advies. Achteraf blijkt het advies goud waard! Het oude tracé van de
Brokopondo Een vogel wekt me: “iwekio”, “iwekio”, “iwekio” zingt hij. Goedemorgen kleine vogel, denk ik al groetend terug. In de verte vult de jungle zich met de machtige galm van de brulaap. Rollend over de boomtoppen gaat het gebrul naar de groep op het volgende eiland. Er zijn er wel drie in competitie die hun
Oude man Expres ben ik in de middag al naar het marron festival op het vrijheidsplein in Paramaribo gegaan. De avond is meer besteed aan jongeren, vind ik. Veel traditionele dans gezien, heupen zwaaiend en trillend op vakkundig geproduceerd tromgeroffel. De kleurrijke kleding, haardracht stijlen en artistiek geplaatste kralen op het podium en het publiek
Shiatsu In Paramaribo beland verlang ik al snel naar een goede Shiatsu massage. Deze wordt gegeven door blinden via het blindeninstituut aan de Redmondstraat. Ze zijn nu met zijn vieren. Ik heb een kleine voorkeur voor Ram, Javaanse afkomst schat ik in. Vanaf zijn 14de is hij blind, omdat diabetes zijn ogen had aangevallen. Hij
